Baharı Beklerken

Baharı beklerken karmakarışık duygulara büründük hepimiz. Hepimiz demem öyle olsun istediğimden. Tam havalar ısındı, çiçekler açmaya başladı, mis gibi kokular etrafa yayıldı derken yine bir terör olayı. Şimdi ne diyeceğiz biz bu bahara? Hoş geldin mi diyeceğiz? Nerde kaldın mı diyeceğiz? Baharın yanında terör de geldi acı da, içimize oturan bir hüzün de geldi.
İnternete, haber bültenlerine ve sosyal medyaya bakıldığında samimi duygularla üzülen de var, üzülüyormuş gibi yapan da var. En acısı da bu hükümete iyi oluyor diyen de var. Bu nasıl bir kindir arkadaş? Bu nasıl bir nefrettir? Yapmayın, etmeyin, eylemeyin. Söz konusu terör olunca hükümet de kimdir Allah aşkına. Haa, eğer hatası olan varsa tabi ki hatasının bedelini ödemeli, tabi ki gerekeni yapılmalıdır.
Şimdi sorarım sizlere: Bu hükümet gitse başka hükümet gelse terör biter mi? Cevap kocaman bir HAYIR. Jeopolitik konumu ve tarihi geçmişi olduğu müddetçe Türkiye hep karanlık güçlerin, kana doymayan sözde demokratik ülkelerin hedefi olacaktır. İçimizde devleti, kendilerince hükümeti eleştiren tipler var ya! Siz onların hiç bu ülkenin niye kendi silahı, uçağı, helikopteri yok diye eleştirdiğini gördünüz mü? Veya bu ülkenin üniversiteleri neden bilimsel araştırmalar yapmıyor, neden halen uzaya gidemedi, neden teknolojik olarak bir türlü ilerleyemedi diye eleştiri yaptıklarını gördünüz mü? Ben görmedim. Onların böyle bir kaygılarının olduğunu da sanmıyorum. Özgürlük, barış(neyin barışıysa) demokrasi vb. bir sürü laf, ama icraat yok. Aslında bu istekleri kendi işlerine gelmeyen istekler. Dertleri kaos ortamı oluşturmak, düzen bozmak olunca anlıyorsun aslında her şeyi.

Beni en çok üzen de çok yakından bildiğim bazı insanların herhangi bir konuda eleştiri yaparken futbol maçı yorumluyormuş gibi konuşmalarıdır. Belli etmemeye çalışıyor ama asıl dertleri ülkenin dini motifli bir kimliğe bürünüyor olması. Onlara göre adam hem dindar, hem de siyasetçi olamaz. Veya hem dindar hem de zengin olamaz. Siyasetçiyse dini kullanıyordur. Zenginse hak yiyordur. Bak canım arkadaşım, milletin dini, siyaseti, malı senin zoruna gitmesin. Senin dininden şüphen mi var? Sahip olduğun maldan şüphen mi var? Kendini dürüst olarak görüyorsun ya işte sen de orda hata yapıyorsun. Sen önce içinde ki o pisliği temizle. Herkesi kendin gibi görme. Hani bir söz vardır ya ‘Kişi kendinden bilir işi.’ diye sen demek ki insanların bu durumunu kendinden biliyorsun.
Mevlana ne güzel söylemiş. ‘ Aşk, sandığın kadar değil, yandığın kadardır.’ diye. Sen bu ülkeyi seviyorsan, aşıksan fedakârlık yapacaksın. Bu ülke uğrana yanacaksın arkadaş. Sorumluluk alacaksın. Davulu sen tutup tokmağı başkasına vurdurmayacaksın. Her ne iş yapıyorsan dürüst bir şekilde gece gündüz çalışacaksın. Bak gör o zaman o çok sevdiği ülken ne hale geliyor. Kimse yan gözle bakabiliyor mu?